مهم‌ترین نکته در طراحی درمانگاه ها و به طور کلی فضاهای درمانی، خلق یک فضای آرام و به دور از تشویش برای بیماران است. برای رسیدن به چنین هدفی لازم است چند نکته را در فرآیند طراحی در نظر بگیریم. داشتن فضایی آشنا و بدون اغتشاش باعث می‌شود که بیمار با ورود به فضا به راحتی با آن ارتباط برقرار کند و دچار سردگرمی نشود. برای داشتن چنین فضایی توصیه می‌شود تا از فرم‌های ساده و ملموس استفاده شود و پیچیدگی در طرح به حداقل ممکن برسد. همچنین مصالح و رنگ‌های روشن با ماهیت آرامش‌بخش خود می‌توانند نقش مهمی در تحقق این خواسته ایفا کنند.

اگر قصد طراحی درمانگاه دارید یا می‌خواهید با یک شرکت معماری قرارداد ببنید خوب است با این درمانگاهی که در اینجا معرفی می‌کنیم آشنا شوید. بررسی این درمانگاه می‌تواند به شما ایده‌های خوبی بدهد.

 

 

نیازسنجی

درمانگاه آساهیکو (Asahicho)  در یک منطقۀ مسکونی در نزدیکی شهر توکیو قرار گرفته که گفته می‌شود در حال حاضر جمعیت سالخوردۀ آن رو به افزایش است. کارفرمای پروژه قصد داشته تا یک درمانگاه در بافت محلی منطقه ایجاد کند که کمی متفاوت‌تر از مراکز درمانی و بیمارستان‌های معمول به نظر برسد و نگاه تازه‌ای به طراحی درمانگاه ها داشته باشد.

 

 

ایدۀ اصلی طراحی درمانگاه آساهیکو بر این اساس شکل گرفته که در آینده ساکنین بتوانند از پزشک خانوادگی خود در این مجموعه بهره ببرند. در واقع ساختمان این درمانگاه یک فضای خدماتی برای افراد با پزشکان متخصص و شخصی خودشان است و مراجعین با حضور در این مجموعه می‌توانند از امکانات آن برای معاینه و یا درمان استفاده کنند.

 

 

کانسپت اصلی طراحی درمانگاه

برای استفاده حداکثری از مساحت سایت، فرم کلی پلان درمانگاه به شکل L طراحی شده است؛ به طوری که  به سمت جبهۀ شمال شرقی متمایل شده و در این جهت امتداد پیدا می‌کند. در نتیجۀ این فرم و به واسطۀ نمای مینیمال و پویایی که برای آن در نظر گرفته شده، گشایش‌های متناوبی در آن به وجود آمده که امکان ورود نور طبیعی را در سرتاسر ساختمان فراهم کرده است.

 

 

پنجره‌های باریک که در هر گوشه از ساختمان دیده می‌شوند، یک فیلتر عالی برای کنترل و نفوذ نور طبیعی به داخل ساختمان است و درعین‌حال حریم خصوصی را برای مراجعین حفظ می‌نماید.

 

 

فرم شیب‌دار

در طراحی درمانگاه آساهیکو با نگاه‌کردن به ظاهر بیرونی، اولین تصویری که به ذهن هر بیننده‌ای خطور می‌کند، فرم آشنای «خانه» است! این ساختمان با تداعی این تصویر، حس فضایی آشنا و ملموس را به مراجعین و حتی کارکنانش ایجاد می‌کند و در نتیجه تشویش و استرس حضور در یک فضای درمانی غریب را کاهش می‌دهد.

 

 

بام به صورت تدریجی تا مرکز ساختمان بالا و بالاتر رفته و به صورت یک روند، تغییر شکلی را در فضا ایجاد می‌کند. این ایده با تناسبات جالب، از یک ورودی دلنشین و دوستانه با ارتفاع کم‌تر تا یک فضایی با ارتفاع دو برابر برای بخش انتظار به وجود می‌آورد.

 

این فرم شیب دار ، با الهام گرفتن از معماری بومی ژاپنی ایجاد شده و یک ارتباط بصری بسیار قوی بین ساختمان و بنا های اطراف ایجاد کرده است.

 

 

ساختار فضای داخلی درمانگاه

طراحی درمانگاه آساهیکو در دو طبقه انجام شده است. در طبقه اول اتاق های معاینه بالینی برای افراد معلول و سالمند تعبیه شده تا رفت و آمد آنها به آسانی صورت بگیرد و طبقۀ دوم به پرسنل و کارکنان مجموعه اختصاص دارد.

 

 

نکات اجرایی

معمار پروژه می گوید:

برای این که در طبقۀ دوم یک سالن استراحت باز و گسترده‌ای در اختیار داشته باشیم، تصمیم گرفتیم که دیوار پشت ساختمان کمی عقب‌نشینی کرده و به طور مستقیم به طبقۀ دوم متصل گردد.

بنابراین برای ایجاد فرم هندسی و اجرای دیوار یکپارچه از ساختار RC (سازه‌های بتن مسلح) استفاده شده است. اکثر قسمت‌ها در ضلع جنوبی و غربی ساختمان به وسیلۀ همین ساختار اجرا شده است.

 

 

سازه‌های بتن مسلح این امکان را فراهم می‌کنند که سقف شیب‌دار و دیوار پشتی مذکور، به شکل یکپارچه اجرا شوند تا دیوارها خاصیت باربر داشته باشند و نیازی به ایجاد ستون در پروژه نباشد.

 

روش دست‌یابی به فرم هندسی شیب‌دار

در حین اجرای پروژه معماران تصمیم گرفتند از برش چارچوب تخته سه‌لا به عنوان قالب کلی طرح  استفاده کنند. این قالب مانند سایر روش‌ها از پیش آماده و کنترل‌شده نبود. اما با حساسیت بالا در به‌کارگیری از آنها در محل اجرای پروژه، امکان دستیابی به شکل دقیق و دلخواه هندسی را فراهم کرد.

 

 

نتیجه‌گیری

به طور کلی در طراحی درمانگاه آساهیکو استفاده از فرم آشنا و جذاب شیب‌دار، رنگ‌های روشن، پرهیز از شلوغی و اغتشاش بصری، ایجاد تعادل در محیط به وسیلۀ ترکیب متریال سرد بتن و چوب گرم و همچنین ایجاد چشم‌اندازهای سبز، یک فضای درمانی متفاوت و آرامش‌بخش را به وجود آورده که هر بیننده‌ای به راحتی با آن ارتباط برقرار می کند.

می‌توان نتیجه گرفت که در طراحی درمانگاه باید چند چیز را در نظر گرفت:

• خلق یک فضای آرام و به دور از تشویش برای بیماران
• نیازسنجی و توجه به بافت منطقه
• استفادۀ بهینه از فضا
• توجه به کانسپت اصلی و ایجاد انسجام میان فرم و کانسپت
• توجه معمار به ایده‌ها و نیازهای کارفرما و ایجاد هماهنگی میان طرح نهایی و خواسته‌های کارفرما

در پایان تصاویری زیبا از پروژۀ آساهیکو ببینید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع :https://www.archdaily.com/