طراحی مطب های درمانی از این جهت با اهمیت است که می تواند آثار جسمی و روانی بسیار زیادی بر سلامت کاربران داشته باشد و گاهی حتی یک مشوق مهم برای مراجعه بیماران به این فضا محسوب می شود . اگر طراحی داخلی آنها به گونه ای باشد که شخص در بدو ورود احساس خوشایندی داشته باشد و فضا برای او استرس زا نباشد مطمئنا ترغیب خواهد شد تا بیش از پیش در چنین محلی حضور داشته باشد. همین امر اولین و مهم ترین کانسپت طراحی مطب دندانپزشکی بلیس را شکل داد. پروژه ای که بنا به نیاز قابلیت نغییر دارد و یکی از منعطف ترین فضاهای درمانی به شمار می رود.

کانسپت طراحی

در واقع هدف طراحان این مطب، خلق فضایی آرامش بخش و گرم برای کاهش استرس مراجعین بود. اضطرابی که ممکن بود از حضور در جایی کوچک و گذراندن وقت در کنار اشخاصی نا آشنا سرچشمه گرفته باشد. آنها درصدد بودند تا مراجعه به فضا های درمانی را امری عادی و معمولی جلوه دهند تا مردم نه فقط در موارد بیماری و ناخوشی، بلکه به طور معمول و برای مراقبت بیشتر از سلامتی و چک آپ در زمان های مختلف هم به آنها رجوع کنند.

 

طراحی مطب دندانپزشکی

با توجه به این ایده اساسی، به طرحی نیاز بود که در درجه اول فضای انتظار را به محلی گرم و آرامش بخش تبدیل کند و در عین حال به حریم خصوصی بخش ها هم خدشه ای وارد نکند. جایی که بین فضایی رسمی و غیر رسمی به نظر برسد و کاربرد مناسبی داشته باشد.

 

 

یکی از جالب ترین بخش های این مطب دندانپزشکی، صندلی های بخش انتظار آن است که طراحان هرکدام از آن ها را “یک دندان” می نامند. در واقع این صندلی ها شخصیت های اصلی طراحی داخلی این مطب دندانپزشکی محسوب می شوند. آنها مکعب هایی به ابعاد ۴۵ * ۴۵ *۴۵ هستند و روکشی از جنس چرم سفید دارند. که البته دو سایه ی متفاوت از این تم رنگی را شامل می شوند.

 

 

وزن سبک این صندلی ها باعث می شود تا به راحتی قابلیت جابجایی داشته باشند و در فرم های مختلفی مورد استفاده قرار گیرند. گاهی به شکل یک صندلی تنها و گاهی هم به شکل نیمکتی برای نشستن گروهی از افراد. جابجایی آسان این مکعب ها همچنین باعث می شود تا نظافت محیط هم بهتر و راحت تر صوت بگیرد. نقش دیگری که ایده صندلی های سبک و مکعبی شکل در طراحی مطب دندانپزشکی بلیس دارد، این است که امکان ایجاد فضایی چند عملکردی را برای کاربران فراهم می کند. بدین صورت که می توان تمام مجموعه مکعب ها را در گوشه ای گذاشت تا فضایی باز ایجاد شود (فضایی که می تواند برای رویدادهای کوچک یا سمینارهای داخلی مورد استفاده قرار گیرد) و یا از حداکثر تعداد آن ها برای مراجعین بهره برد.

 

 

طراحی بخش درمان

بخش مهم دیگر این مطب دندانپزشکی طراحی پلان باز برای بخش درمان است. جالب است بدانید که تفکیک اتاق های این بخش تنها به وسیله پرده ای سفید رنگ صورت گرفته است. فضای هر کدام از اتاق ها هم همین ساختار را دارند. به طوری که هر کدام از آنها به وسیله پرده ای سفید به دو بخش تقسیم شده اند. قسمتی از آنها برای فعالیت های درمانی و قسمت دیگر برای استراحت دندانپزشک در نظر گرفته شده است. بدین ترتیب، بنا به شرایط، می توان ابعاد این فضا را تغییر داد و حالات متفاوتی را به وجود آورد. این پرده سفید علاوه بر ایجاد احساس راحتی برای بیمار، به سادگی جدا شده و قابل شستشو هستند و با توجه به ملاحظات درمانی، ایده مناسبی محسوب می شوند.

 

می توان با اطمینان گفت طراحی داخلی در همه قسمتهای این مطب دندانپزشکی منعطف است و به راحتی می تواند بنا به مقتضیات، تغییر کند و یا حالتی دیگر به وجود آورد. همان طور که گفتیم هم در بخش انتظار به وسیله صندلی های قابل تغییر و هم در بخش درمان با استفاده از پرده ای ساده اما کاربردی این قابلیت ایجاد شده است. تنها جایی که از این امکان برخوردار نیست بخش عکسبرداری با اشعه ایکس است. طراحان، این فضا را به دلیل قوانین و استاندارد ها با دیواری آجری از سایر بخش ها تفکیک کرده اند.

 

 

انتخاب رنگ

انتخاب رنگ و نورپردازی در طراحی مطب بلیس بر اساس هویت شرکت انجام گرفته است و در نهایت دو رنگ سفید و نارنجی انتخاب شده اند. درواقع این دو رنگ هم نشینی خوبی هم با یکدیگر داشتند زیرا رنگ سفید ماهیتی کاملا خنثی و آرامش بخش دارد، درحالی که رنگ نارنجی بسیار گرم و پر انرژی ست. بنابراین این دو انتخاب در کنار یکدیگر باعث برقراری تعلدل و توازن در محیط می شود.

 

 

این در حالی ست که اکثر بخش ها به رنگ روشن سفید هستند و رنگ نارنجی فقط به منظور تاکید بر قسمتهایی خاص (مثل یونیت های دندانپزشکی) به کار رفته است. زیرا ممکن بود استفاده زیاد از این رنگ موجب تشویش و اضطراب بیماران شود.

نورپردازی

طراحی نورپردازی مطب دندانپزشکی بلیس می بایست به گونه ای باشد که علاوه بر زیبایی و تامین روشنایی، بخش درمان و انتظار را هم از یکدیگر تفکیک کند. طراحان برای تحقق این هدف از نور سفید با دو تنالیته سرد و گرم استفاده کردند. درواقع هر بخش باتوجه به عملکردی که داشت نورپردازی شد. به عنوان مثال بخش انتظار که در آن به ایجاد نوعی صمیمت و راحتی بیشتر نیاز است، نورپردازی گرم تری دارد و بخش درمان به دلیل ماهیت پاکیزه خود و بسیاری عوامل دیگر نور سردتر را به خود اختصاص داده است.